Kancelaria parafialna

Sakramenty święte


Chrzest św.

Chrzest – pierwszy sakrament podczas którego zmywa się z dziecka grzech pierworodny i czyni dzieckiem i przyjacielem Pana Boga

Bierzmowanie

Bierzmowanie – Duch Święty umacnia chrześcijanina aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył. podczas tego sakramentu przyjmujemy dary ducha świętego

Małżeństwo

Małżenstwo – połączenie dwojga ludzi świętym węzłem małżeńskim, nierozerwalnym i ustanowionym przez Boga

Pogrzeb

Namaszczenie chorych – Chrystus włącza chorego w swoją mękę, odpuszcza grzechy i udziela choremu szczególnych łask


Chrzest św.

Dokumenty potrzebne do Chrztu świętego

  1. Wymogi przy zgłaszaniu dziecka do chrztu
    1. Akt urodzenia dziecka z USC
    2. Dokument potwierdzający zawarcie sakramentu małżeństwa,
    3. Oświadczenie rodziców i chrzestnych w sprawie katolickiego wychowania dziecka, gdy rodzice nie są związani małżeństwem sakramentalnym, 
    4. Imiona i nazwiska oraz adres rodziców chrzestnych, którzy powinni być wierzący,  to znaczy praktykujący, a jeśli pochodzą z innej parafii, powinni posiadać zaświadczenie ze swojej parafii, że mogą być dopuszczeni do godności rodziców chrzestnych
    5. Ksiądz proboszcz prowadzi katechezę i instrukcję przed chrztem dziecka – dla rodziców i chrzestnych.
  2. Zaświadczenie dla chrzestnych:
    1. Mogą je otrzymać tylko wierzący i praktykujący tzn. osoby bierzmowane, uczęszczające na niedzielną Eucharystię, młodzież winna uczęszczać na katechezę, małżonkowie żyjący w sakramentalnym małżeństwie.
  3. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto: 
    1. Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania. 
    2. Ukończył szesnaście lat, chyba, że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku. 
    3. Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić. 
    4. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej.
    5. Nie jest ojcem ani matką przyjmującego chrzest (kan. 874 §1). 
    6. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu (kan. 874 §2). 
  4. W związku z powyższym, godność rodziców chrzestnych mogą pełnić katolicy, którzy: 
    1. są praktykującymi wiernymi – prowadzą regularne życie sakramentalne, 
    2. przyjęli sakrament bierzmowania, 
    3. uczęszczają na katechizację, jeśli są uczniami,
    4. zawarli sakrament małżeństwa, jeśli żyją w związku.
  5. Pouczenie dla rodziców i chrzestnych 
    1. Chrzest jest pierwszym z siedmiu sakramentów świętych. Bez chrztu św. nie można ważnie przyjąć żadnego innego sakramentu św. 
    2. Przez sakrament chrztu św. człowiek zostaje uwolniony od grzechu pierworodnego i „wszczepiony w Chrystusa”, a jednocześnie wchodzi do wspólnoty wierzących, która nazywa się Kościołem. Otrzymuje łaskę Bożą, dzięki której staje się tym, czym Jezus był z natury: dzieckiem Bożym. 
    3. Łaska uświęcająca, którą człowiek po raz pierwszy otrzymuje przez chrzest, jest warunkiem zbawienia, „biletem do nieba”. Trzeba więc dziecko tak wychowywać, aby ono tej łaski nigdy nie straciło ani nie lekceważyło. 
    4. Łaskę uświęcającą traci się: całkowicie przez grzech śmiertelny /czyli zupełnie świadome i całkowicie dobrowolne przekroczenie Przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy ważnej/, częściowo, przez grzech powszedni /czyli przekroczenie Przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy mniej ważnej lub niezupełnie świadome albo nie całkiem dobrowolne w rzeczy ważnej/.
    5. Łaskę uświęcającą można odzyskać przez sakrament pojednania /Spowiedź św./, w którym katolik mający nadprzyrodzony żal za grzechy i szczerze je wyznający otrzymuje od Boga przebaczenie win i przywrócenie łaski uświęcającej. 
    6. Rodzice chrzestni są na równi z rodzicami naturalnymi odpowiedzialni przed Bogiem i Kościołem za takie wychowanie dziecka, aby ono: wiedziało co należy czynić i czego unikać, by w łasce Bożej wytrwać /względnie by odzyskać łaskę utraconą/ i chciało całym sercem kochać Boga, wiernie zachowywać wszystkie Jego Przykazania, być żywym i czynnym członkiem Kościoła – czyli częścią tego nadprzyrodzonego organizmu /”Mistycznego Ciała Chrystusa”/, którego Głową jest Jezus Chrystus – Prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek. 
    7. Cel ten Rodzice dziecka /naturalni razem z chrzestnymi/ winni rzetelnie starać się osiągnąć przez: stosowne pouczanie dziecka, posyłanie go na lekcja religii, wdrażanie do praktyk religijnych: modlitwy, Mszy św., sakramentów św. /zwłaszcza Spowiedzi i Komunii św./ do kierowania się miłością Boga i bliźniego, a przede wszystkim przez dobry przykład własnego życia, zgodnego z nauką Chrystusa i Jego Kościoła /”Kto was słucha, Mnie słucha” mówi Jezus/.
    8. Pomni na słowa Pana Jezusa: „Beze mnie niczego dokonać nie zdołacie” Rodzice naturalni i chrzestni winni owe wysiłki wychowawcze wspierać modlitwą i uczestniczeniem razem z dziećmi w liturgicznym życiu Kościoła. 
    9. Szczególnie ważnym, przez Chrystusa danym źródłem mocy i pomocy koniecznej do chrześcijańskiego wychowania i uczciwego życia człowieka są sakramenty św. /zwłaszcza Spowiedź i Komunia św./. Trzeba więc często i godnie z nich korzystać. 
    10. W Komunii św. pod postacią chleba i wina przyjmujemy Pana Jezusa, Syna Bożego, „który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba i za sprawą Ducha Św. przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się Człowiekiem”- nie przestaje być Bogiem, tj. Drugą Osobą Trójcy Świętej, czyli Synem Bożym, który z Ojcem i Duchem Św. żyje i króluje na wieki wieków!

Bierzmowanie

Zasady przyjęcia Bierzmowania w parafii MB Różańcowej w Zabratówce: 

  1. Sakramentu bierzmowania udziela się: 
    1. Bierzmowanie udzielane jest młodzieży z 8 klasy Szkoły Podstawowej i starszej należącej do naszej parafii. 
    2. W uzasadnionym przypadku, osoby spoza parafii, pragnący przyjąć ten sakrament w naszej parafii, muszą przedstawić pisemną zgodę własnego proboszcza. 
    3. Spotkania formacyjne odbywają się w naszej parafii, według ustalonego planu. 
    4. Zapisy kandydatów odbywają się na początku miesiąca wrzesień, podczas których kandydaci zostają pouczeni o obowiązkach wynikających z formacji kandydata do bierzmowania. 
    5. Spotkania – katechezy prowadzi ksiądz Proboszcz.
  2. Warunki dopuszczenia do sakramentu bierzmowania: 
    1. Przyjęty sakrament Chrztu św. – jeśli Chrzest był poza parafią, należy dostarczyć „Świadectwo Chrztu św.” 
    2. Aktywne uczestnictwo we wszystkich spotkaniach formacyjnych i nabożeństwach związanych z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania, 
    3. Uczestnictwo w katechezie szkolnej,
    4. Uczestniczenie w życiu sakramentalnym: uczestniczenie we Mszy św. niedzielnej, spowiedź św. i Komunia św. 
    5. Pozytywna opinia katechety, co do zachowania i życia moralnego, 
    6. Włączenie się w życie parafialne, szczególnie poprzez uczestniczenie w akcjach duszpasterskich, 
    7. Znajomość podstawowych prawd wiary i katechizmu, 
    8. Kandydat wybiera sobie świadka i patrona do Bierzmowania.
  3. Nie zostanie dopuszczony do Bierzmowania ten kto: 
    1. Opuszcza spotkania formacyjne, 
    2. Nie spełnia praktyk religijnych lub spełnia je w sposób lekceważący, 
    3. Nie wykaże się koniecznymi wiadomościami, 
    4. Lekceważy uczestniczenie w katechezie szkolnej, 
    5. Zachowuje się w sposób gorszący, 
  4. Warunki, jakim powinien odpowiadać świadek bierzmowania (na podstawie Kodeksu Prawa Kanonicznego) [por. kan. 893]  
    1. Jest wyznaczony przez przyjmującego bierzmowanie albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza bierzmowania, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania. 
    2. Ukończył 16 lat, chyba, że biskup diecezjalny określił inny wiek, albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku. 
    3. Jest katolikiem, bierzmowanym i prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić. 
    4. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej. 
    5. Nie jest ojcem lub matką przyjmującego bierzmowanie, może być współmałżonkiem. 
    6. Ponieważ przyjmujący bierzmowanie wybiera sobie tylko jednego świadka, nie może nim zostać wyznawca niekatolickiej wspólnoty kościelnej, chociaż może on pełnić zadanie świadka chrztu wspólnie z chrzestnym katolikiem (KPK 874). 
    7. Zaleca się, by chrzestny był świadkiem bierzmowania. 
  5. Wybór imienia przy bierzmowaniu:  
    1. Przy wyborze imienia dla dziecka mającego przyjąć chrzest św., rodzice czy opiekunowie decydują o nadawanym imieniu. Kościół sugeruje, aby było to imię „święte”, a więc noszone przez świętego czy błogosławionego. Celem tej sugestii jest doprowadzenie do tego, by nowo ochrzczony miał swojego świętego patrona. 
    2. Sakramentu bierzmowania udziela się młodzieży już świadomej religijnie, która sama, znając życiorysy różnych świętych, może określić, jaki wzór życia jest jej najbliższy. Wg Konferencji Episkopatu Polski, kandydat do bierzmowania jest wezwany do zachowania swojego imienia świętego jakie otrzymał przy sakramencie chrztu. Ale ze względu na różne okoliczności ma możliwość wybrać sobie świętego czy błogosławionego, którego droga do świętości najbardziej go zachwyciła. Oczywiście może być to patron, którego imię nosi już od chrztu, ale może też wybrać sobie drugiego patrona – świętego czy błogosławionego, którego postawa życiowa wyda mu się szczególnie pociągająca. W przypadku gdy imię od chrztu nie jest „święte”, zaleca się wybór imienia „świętego”, aby dojrzały chrześcijanin miał przynajmniej jednego patrona, za którego pośrednictwem zwraca się do Boga, pod którego opiekę wstawienniczą się oddaje. 
    3. Warto, aby przyjmujący dane imię zapoznali się z życiorysem wybranego patrona, uświadamiając sobie przymioty, które chcieliby naśladować w swoim życiu. 

Małżeństwo

Przygotowanie do małżeństwa:

  1. Narzeczeni mający zamiar zawrzeć sakramentalny związek małżeński zgłaszają się w kancelarii parafialnej na 3 miesiące przed planowanym ślubem.
  2. Zgłaszając się powinni dostarczyć następujące dokumenty:
    1. dowód tożsamości
    2. świadectwo chrztu świętego (nie starsze niż trzy miesiące), jeśli chrzest był w innej parfii
    3. świadectwo bierzmowania (jeśli brak odpowiedniej adnotacji o bierzmowaniu na świadectwie chrztu)
    4. świadectwo katechizacji przedmałżeńskiej (kurs przedmałżeński)
    5. świadectwa ocen z religii z ostatnich klas szkoły podstawowej i ponadpodstawowej
    6. zaświadczenie z USC o zawartym kontrakcie cywilnym, jeśli nie zawierają ślubu konkordatowego
  3. Na podstawie powyższych dokumentów zostaje spisany protokół przedślubny, a następnie wygłoszone są zapowiedzi. Narzeczony(a), który(a) nie jest z naszej parfii otrzymuje dokument z prośbą o wygłoszenie zapowiedzi w swojej parfii, który po wygłoszeniu należy bezwarunkowo przynieść z powrotem do kancelarii.
  4. Przy ślubie konkordatowym, po spisaniu protokołu narzeczeni udają się do Urzędu Stanu Cywilnego i tam spisują dokument w trzech jednakowo brzmiących egzemplarzach o stanie wolnym obojga kandydatów („Zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa”), które następnie przynoszą do kancelarii parfialnej.
  5. Narzeczeni przystępują dwukrotnie do spowiedzi przedmałżeńskiej (pierwsza po spisaniu protokołu, druga spowiedź przed ślubem). Przystępując do spowiedzi należy zaznaczyć, że to spowiedź przedślubna. Mają także obowiązek uczestniczyć w kursie dla narzeczonych w Poradni Rodzinnej.
  6. W dniu ślubu świadkowie przed Mszą św. przychodzą do zakrystii, podpisują dokumenty i przynoszą obrączki oraz kartki potwierdzające spowiedź narzeczonych.
  7. Zazwyczaj sakrament małżeństwa zawiera się w parafii narzeczonej lub narzeczonego. Zawarcie sakramentu poza parfiami własnymi także jest możliwe po uprzednim uzyskaniu tzw. licencji.
  8. Osoby zameldowane w parfii, ale mieszkające stale za granicą, potrzebują zgody Proboszcza zamieszkania, na zawarcie małżeństwa.

Pogrzeb

W przypadku śmierci członka wspólnoty parafialnej, najbliższa rodzina zgłasza się do proboszcza celem uzgodnienia terminu pogrzebu.

Przed przyjściem do kancelarii parafialnej należy najpierw dokonać wymeldowania zmarłego we właściwym dla miejsca zgonu USC.

Wymagane dokumenty:

  • Akt zgonu wystawiony przez USC,
  • Świadectwo zaopatrzenia sakramentami świętymi przed śmiercią,
  • W przypadku gdy zmarły nie należał do parafii, potrzebna jest zgoda od parafii zmarłego.